Όλες οι ιστορίες είναι από την δράση του Συλλόγου Ζωοφίλων Ημαθίας - ΖΩ.Η.
Αγάπιος
Η συγκινητική ιστορία ενός σκύλου
Ο Αγάπιος, όταν βρέθηκε τραυματισμένος κάπου στη Ραχιά της Βέροιας, δεν είχε ακόμα όνομα. Ήταν ένας αδεσποτούλης από τους πολλούς, που κατέληξε να σέρνεται παραπληγικός σε ένα υγρό, τσιμεντένιο κλουβί του Δημοτικού Κυνοκομείου Βέροιας.
Καμιά φαρμακευτική αγωγή δεν μπορούσε να τον βοηθήσει, καμιά προοπτική δεν υπήρχε γι αυτόν, κανένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Στην καλύτερη περίπτωση θα ζούσε σερνάμενος και φυλακισμένος,
όσο θα άντεχε ο οργανισμός του από τις πληγές στα αδύναμα πόδια του. Στη χειρότερη η ευθανασία μπορεί να φάνταζε και ως σωτηρία. Ώσπου, κάποια στιγμή, αυτό το υπέροχο βλέμμα του, που απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια, συναντήθηκε με το βλέμμα μέλους του Συλλόγου Ζωόφιλων Ημαθίας. Από εκείνη τη στιγμή ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα για τον Αγάπιο. Σε λίγες μέρες η φωτογραφία του και η ιστορία του βρισκόταν σε όλες
τις φιλοζωικές σελίδες του ιντερνετ, των εφημερίδων και περιοδικών, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μια φιλοζωική παγκόσμια αλυσίδα ξεδιπλώθηκε για την σωτηρία του Αγάπιου. Τα μηνύματα συμπάθειας και αγωνίας για την τύχη του ήταν απρόσμενα πολλά. Το βασικό όμως μήνυμα ήταν ένα, να απομακρυνθεί το γρηγορότερο δυνατόν από τον ακατάλληλο χώρο του κυνοκομείου. Με την άμεση κινητοποίηση του συλλόγου, ο Αγάπιος μεταφέρθηκε
στην Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης, η οποία πρότεινε εγχείρηση μεγάλου οικονομικού κόστους και μικρού αναμενόμενου αποτελέσματος.
Και σαν από θαύμα έφτασε η ευχάριστη είδηση. Ένα από τα μεγαλύτερα φιλοζωικά σωματεία της Γερμανίας σε συνεργασία με έναν καθηγητή κτηνιατρικής αναλάμβαναν την πλήρη αποθεραπεία του Αγάπιου. Σε λίγες μέρες
ο Αγάπιος ταξίδεψε στη Γερμανία. Μετά από πολλαπλές πολυδάπανες εγχειρήσεις και αμέτρητες υδροθεραπείες το θαύμα έγινε και ο Αγάπιος ξαναστήθηκε στα πόδια του!
Σήμερα ζει ευτυχισμένος στη Γερμανία με τη νέα του οικογένεια που τον υπεραγαπά ……..
Στο facebook που δημιουργήθηκε για χαρη του γράφτηκαν τα εξής σχόλια.
Όλοι θα λέγανε, κοιτώντας αυτό το βλέμμα, ότι αντιμετωπίζει την αναπηρία του με αξιοπρέπεια..Είναι, όμως σκύλος, γι' αυτό ο μεγαλύτερος έπαινος που μπορεί να λάβει είναι ένα συμπονετικό: "Το κακόμοιρο"! Και η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να λάβει είναι να σέρνεται στη λασπωμένη τσιμεντένια επιφάνεια ενός κλουβιού!Για όνομα του Θεού, του Βούδα και του Αλλάχ μαζί...αυτό το θέαμα είναι αβάσταχτα λυπηρό από τη μία και λίαν εξοργιστικό από την άλλη! Διότι καλά δεν μπορούν να του παράσχουν την απαραίτητη βοήθεια στο δημοτικό κυνοκομείο Βέροιας, είναι δυνατόν να το αφήνουν να "σαπίζει" κάτω από αυτές τις άθλιες συνθήκες μέχρι να πεθάνει; Μέσα στις λάσπες!
Ο Αγαπιος ΠΡΙΝ & ΣΗΜΕΡΑ
Η συγκινητική ιστορία ενός σκύλου
Ο Αγάπιος, όταν βρέθηκε τραυματισμένος κάπου στη Ραχιά της Βέροιας, δεν είχε ακόμα όνομα. Ήταν ένας αδεσποτούλης από τους πολλούς, που κατέληξε να σέρνεται παραπληγικός σε ένα υγρό, τσιμεντένιο κλουβί του Δημοτικού Κυνοκομείου Βέροιας.
Καμιά φαρμακευτική αγωγή δεν μπορούσε να τον βοηθήσει, καμιά προοπτική δεν υπήρχε γι αυτόν, κανένα ελπιδοφόρο μέλλον.
Στην καλύτερη περίπτωση θα ζούσε σερνάμενος και φυλακισμένος,
όσο θα άντεχε ο οργανισμός του από τις πληγές στα αδύναμα πόδια του. Στη χειρότερη η ευθανασία μπορεί να φάνταζε και ως σωτηρία. Ώσπου, κάποια στιγμή, αυτό το υπέροχο βλέμμα του, που απεγνωσμένα ζητούσε βοήθεια, συναντήθηκε με το βλέμμα μέλους του Συλλόγου Ζωόφιλων Ημαθίας. Από εκείνη τη στιγμή ο χρόνος άρχισε να μετράει αντίστροφα για τον Αγάπιο. Σε λίγες μέρες η φωτογραφία του και η ιστορία του βρισκόταν σε όλες
τις φιλοζωικές σελίδες του ιντερνετ, των εφημερίδων και περιοδικών, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Μια φιλοζωική παγκόσμια αλυσίδα ξεδιπλώθηκε για την σωτηρία του Αγάπιου. Τα μηνύματα συμπάθειας και αγωνίας για την τύχη του ήταν απρόσμενα πολλά. Το βασικό όμως μήνυμα ήταν ένα, να απομακρυνθεί το γρηγορότερο δυνατόν από τον ακατάλληλο χώρο του κυνοκομείου. Με την άμεση κινητοποίηση του συλλόγου, ο Αγάπιος μεταφέρθηκε
στην Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης, η οποία πρότεινε εγχείρηση μεγάλου οικονομικού κόστους και μικρού αναμενόμενου αποτελέσματος.
Και σαν από θαύμα έφτασε η ευχάριστη είδηση. Ένα από τα μεγαλύτερα φιλοζωικά σωματεία της Γερμανίας σε συνεργασία με έναν καθηγητή κτηνιατρικής αναλάμβαναν την πλήρη αποθεραπεία του Αγάπιου. Σε λίγες μέρες
ο Αγάπιος ταξίδεψε στη Γερμανία. Μετά από πολλαπλές πολυδάπανες εγχειρήσεις και αμέτρητες υδροθεραπείες το θαύμα έγινε και ο Αγάπιος ξαναστήθηκε στα πόδια του!
Σήμερα ζει ευτυχισμένος στη Γερμανία με τη νέα του οικογένεια που τον υπεραγαπά ……..
Στο facebook που δημιουργήθηκε για χαρη του γράφτηκαν τα εξής σχόλια.
Όλοι θα λέγανε, κοιτώντας αυτό το βλέμμα, ότι αντιμετωπίζει την αναπηρία του με αξιοπρέπεια..Είναι, όμως σκύλος, γι' αυτό ο μεγαλύτερος έπαινος που μπορεί να λάβει είναι ένα συμπονετικό: "Το κακόμοιρο"! Και η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να λάβει είναι να σέρνεται στη λασπωμένη τσιμεντένια επιφάνεια ενός κλουβιού!Για όνομα του Θεού, του Βούδα και του Αλλάχ μαζί...αυτό το θέαμα είναι αβάσταχτα λυπηρό από τη μία και λίαν εξοργιστικό από την άλλη! Διότι καλά δεν μπορούν να του παράσχουν την απαραίτητη βοήθεια στο δημοτικό κυνοκομείο Βέροιας, είναι δυνατόν να το αφήνουν να "σαπίζει" κάτω από αυτές τις άθλιες συνθήκες μέχρι να πεθάνει; Μέσα στις λάσπες!
Ο Αγαπιος ΠΡΙΝ & ΣΗΜΕΡΑ